Bazen düşünüyorum da hayatımızda birçok kez günaha girip çıkıyoruz ve hatta bu günahlardan bazılarını günah olarak bile görmüyor ve herkesin bunları yaptığını söyleyerel işin içinden kurtuluyoruz.Bir kötü insan için o insanın memleketini kötüleyebiliyoruz."Zaten .......lıların hepsi böyle" gibi.Ama birşey var o şehirdeki bütün insanların gıybetini yapmış, günaha girmiş oluyoruz.Eğer dediğimiz doğru ise 1 günah, değilse 2 günah-çünkü iftira oluyor-işlenmiş oluyor.
Bu da insanımızın bilmemesinden kaynaklanıyor.Eğer bilselerdi yapmazlardı.İnsan bilmediğine düşmandır.Tanımadığımız insanlar bize ilk başta düşman gözükür ama onları tanıdıkça sevmeye başlayabiliriz.
İnsan ölümü hatırlayıp günah işlemekten kaçınabilir.Ölümü de Hastahanelere -özellikle acil servisler-mezarlıklara giderek hatırlayabiliriz.
"Sevgi, bilip tanıma üzerine bina edilirse kalıcı olur"
"Bir insanın imandan nasibi mahlukâta şefkati kadardır."
"Bilgi bazen saygıyı götürüyor. Halbuki bilmeye gerçek kıymetini kazandıran insanın içindeki saygı hislerini artırıyor olmasıdır"
"Bilgi bazen saygıyı götürüyor. Halbuki bilmeye gerçek kıymetini kazandıran insanın içindeki saygı hislerini artırıyor olmasıdır"
“Ne günahım(ız) var ki” diyen kimselere bu düşünceleri günah olarak yeter"
"İnsan işlediği günahın affedileceğini bilse bile o günahından dolayı hep Allah'tan haya etmelidir."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder